بررسی علل خطاهای دارویی و عدم گزارش دهی آن از دیدگاه پرستاران

زمینه و هدف: تجویز دارو به بیماران، بخشی از پرستاری بالینی است که با خطر بالای وقوع خطا همراه می باشد و اغلب می تواند عواقب خطرناکی برای بیماران داشته باشد . این مطالعه با هدف تعیین علل و عوامل مؤثّر بر بروز و عدم گزارش دهی خطاهای دارویی از دیدگاه کارکنان پرستاری انجام گردید . مواد وروش ها: مطالعه حاضر مطالعه توصیفی تحلیلی و از نوع مقطعی می باشد که در سال 1393 انجام شد. نمونه گیری به صورت چند مرحله ای و ازمیان پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام گرفت و 400 نفر به مطالعه وارد شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری تی تست و آنوا و آزمون های تعقیبی وآمار های توصیفی وتوسّط نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر در زمینه عوامل مؤثّر بر عدم گزارش دهی خطاهای دارویی در میان پرستاران نشان داد که میانگین نمره ترس از پیامدهای گزارش دهی،عوامل مدیریّتی و گزارش دهی به ترتیب (69/8±1/37) ،( 60 /3±9/13)و(50/2±42/9 ) بود. نتایج پژوهش حاضر در زمینه علل بروز خطاهای دارویی اشتباهات دارویی در میان پرستاران نشان داد که میانگین نمره عوامل مربوط به پرستار ،محیطی و مدیریّتی به ترتیب (44/4±6/25) ،(73/3±1/22)و(45/4±6/27 ) بود. نتیجه گیری: خطاهای دارویی یکی از مسایل مهم در محیط های مراقبت سلامتی است. لذا، استفاده از رویکرد سیستمی جهت بررسی عوامل زمینه ساز و رفع این عوامل و همچنین طراحی سیستمی برای افزایش میزان گزارش دهی اشتباهات توسّط پرستاران و غنی سازی برنامه های آموزش ضمن خدمت به کاهش و کنترل این اشتباهات کمک می کند.